ΑΛΛΑΓΕΣ....

Σκέφτομαι τις αλλαγές.
Σκέφτομαι ότι με φοβίζουν ακόμα και όταν τις επιδιώκω.
Σκέφτομαι ότι δεν χρειάζεται να κάνω μεγάλες αλλαγές.
Χρειάζεται απλώς να κάνω ένα μικρό πρώτο βήμα προς τη μεριά όσων επιθυμώ.
Και αμέσως ηρεμώ.
Παίρνω μία βαθιά αναπνοή, χαμογελάω και σκέφτομαι ότι θα τα καταφέρω.
Ένα πρώτο βήμα για κάθε νέα αρχή.
Αρχή.
Σκέφτομαι τις αρχές που έχω κάνει και πόσες από αυτές με πήγαν στο τέλος.
Άλλες στο σωστό και άλλες στο λάθος.
Και κάποιες δεν με πήγαν πουθενά.
Εκ των υστέρων πάντα.
Σκέφτομαι ότι δεν έχει σημασία.
Πήρα τις αποφάσεις μου και έμεινα πιστή σε αυτές μέσα από διαφορετικές διαδρομές.
Στην πορεία κάτι πήρα, κάτι άφησα, κάτι έχασα, αλλά σίγουρα κέρδισα.
Παίρνω μια βαθιά αναπνοή, χαμογελάω και σκέφτομαι ότι κέρδισα νέα κομμάτια του εαυτού μου.
Γιατί στις διαδρομές που έκανα κατάλαβα λίγο καλύτερα τι θέλω και τι δεν θέλω, με ποιους το θέλω και με ποιους όχι, γέλασα, έκλαψα, θύμωσα, έπεσα και σηκώθηκα ξανά.
Όχι αμέσως.
Κάποιες φορές έμεινα κάτω, αλλά έμαθα να λέω στον εαυτό μου «δεν πειράζει».
Και ως διά μαγείας αυτές οι δύο λέξεις πήραν από πάνω μου όλο το βάρος της αποτυχίας, του λάθους και της στεναχώριας που με είχε ρίξει κάτω και κατάφεραν να με σηκώσουν ξανά.
Παίρνω μια βαθιά αναπνοή, χαμογελάω και σκέφτομαι ότι θα έρθουν και άλλες τέτοιες στιγμές.
Μόνο που τώρα ξέρω ότι θα περάσουν.
Αυτό που θέλω είναι να συμμαχήσω επιτέλους με τον εαυτό μου, να του λέω πιο συχνά «δεν πειράζει» και να του μάθω να κάνει ένα μικρό βήμα κάθε φορά.
Ένα μικρό βήμα απαλλαγμένο από υπολείμματα προηγούμενων μεγαλεπίβολων στόχων και βροντερών διακηρύξεων για το πόσο θα αλλάξουν όλα από εδώ και πέρα.
Ας μην αλλάξουν όλα.
Ας κάνω ένα μικρό βήμα για να αλλάξω μόνο ένα πράγμα.
Και αν δεν αλλάξει ούτε αυτό;
Τότε υπάρχει το ενδεχόμενο να πέσω.
Για λίγο ή για πολύ.
Δεν πειράζει.
Ξέρω ότι κάποια στιγμή θα σηκωθώ και θα προσπαθήσω ξανά.
Ή όχι.
Δεν πειράζει.
Η ουσία είναι ότι θα είμαι όρθια και έτοιμη για το επόμενο μικρό βήμα μου.